Τωρα που ειμαι στη κρητη-ρεθυμνο, οπως καθε χρονο φυσικα και το εννοω το φυσικα γιατι διακοπες χωρις ρεθυμνο δεν γινεται,θα σας ζαλισω στις μαντιναδες γιατι βεβαια οπως καταλαβαινετε δεν ειμαι γω ο μαντιναδολογος αλλα ο μεταφορεας απο τοπικη εφημεριδα, αλλα ειναι τοσο καταπληκτικος ο σημισακογιωργος που τις γραφει και τοσο επικαιρος που δεν μμπορω ν’αντισταθω και να μην τις καταχωρησω.
Σ Υ Ν Ε Χ Ε Ι Α
Οφου και καλοκαιριασε και ειντα θα γεννουμε με κεινουσας τσι δαιμονες στσι δρομους που θωρουμε.
Μινι καυτα εξωπλατα σορτσακια και μπικινι μπορει να κανουν καρδιακο ντελογο ν’ απομεινει.
Γυναικες που κολαζουνε ως και μητροπολιτη ετουτηνα την εποχη κυκλοφορουν στη κρητη.
Ολα στη φορα βγηκανε μας εχει πιασει ζαλη κι εκεινονα που κρυβεται γρηγορα θα προβαλει.
Ρεθυμνο η πολη μου δεν χρειαζεται να πω τιποτα απο μονη της η λεξη τα λεει ολα.
Οταν ημουν μικρη δεν μπορουσα να καταλαβω τι ειναι να εχεις τον τοπο σου με τις θυμησες
Τωρα ομως που μεγαλωσα αρκετα ομως καταλαβα τι ειναι να εισαι σ’ενα μερος που οι αναμνησεις ξυπνουν την ιδια σου τη ζωη με τις καλες και κακες αναμνησεις,με τις αλλαγες που βλεπεις και θυμασαι τι ηταν πρωτα.πως ηταν ,να μπορεις να περιγραφεις αυτα που ειδες και εζησες και οι νεωτεροι δεν τα γνωριζουν.Ποσα σου προσφερει το μεγαλωμα,τι πειρα,τι ωριμη σκεψη,τι μαλακωμα χαρακτηρος????Αγαπω πολυ την πολη μου ,το χωμα της τον αερα της τη θαλασσα της,οχι ομως την αλλαγη του χαρακτηρος των ντοπιων.Θυμαμαι τα γιασεμια μπουτουνιερα στα πετα των γυναικων να κανουν βολτα στο λιμανακι που δεν ηταν ετσι οπως εχει γινει τωρα με την απεραντη αμμο.γιατι αρχικα ειχε πετρες μεγαλες πετρες που εσκαγε το κυμα και εφερνε μια μυρωδια θαλασσινη και μαζι με το γιασεμι δημιουργουσαν μια ατμοσφαιρα ερωτικη.Και δοστου η περατζαδα στη παραλια για το νυφοπαζαρο και η κουβεντουλα των μεγαλων.Θυμαμαι επισης το τσουναμι που εγινε το 56 με το σεισμο στη σαντορινη ,ηταν ενα θεαμα καταπληκτικο ολο το νερο εφυγε,τραβηχτηκε λες και καποιος το ρουφουσε και μετα γυρισε με μεγαλη ορμη και εκανε μεγαλες καταστροφες στα μαγαζια που ηταν στην παραλια μια και τοτε δεν υπηρχαν καφετεριες εκτος απο λιγα καφενεδακια,αλλα εμπορικα μαγαζια με ζαχαρες και αλευρια απο τα οποια δεν εμεινε τιποτα τα πηρε ολα το νερο.Οι βαρκες εκατσαν μεσα στο ενετικο λιμανακι και μετα τις εσπασε με την ορμη που γυρισε.Ομως και μ’αυτα τοτε καλα τα περνουσαμε,Φτωχα,αισιοδοξα,ευτυχισμενα και καλα.Ασε που δεν γνωριζαμε την λεξη τσουναμι.Λαχταρω το γιασεμι που μοσχοβολουσε και μαζευαμε τ’ανθακια και τα περνουσαμε σε κλωστη και γινοταν ενα μπαλακι που τα κρεμουσαν στο λαιμο.Θεε μου θυμισες ευωδιες,παιδικοτητα,πεδιλο και σοσονι και κοκκορακι το μαλλι,ασπρο φουστανακι με χοντρη τιραντα και σουρα στη μεση,το καλο μας,το σχολιανο ,φορεμενο καθε κυριακη,δεκαπενταυγουστο,σωτηρος,. Και βολτες πολλες βολτες ανεμελες.Φαι μακαρονια με κυμα απο του ζαχαρια που σου εσπαγαν τη μυτη με χοντρο μακαρονι. Χριστε μου ας μπορουσα να ζησω τη ανεμελια εκεινων των χρονων,την αθωοοτητα εκεινων των χρονων,τη βολτα στο βαρελαδικο του μπαρμπα μου να με βαζουν στο παλαγκο και σε ενα κοφινι και να με κανουν βολτα πανω κατω,τι διασκεδαση??τι τελευταιου τυπου ασσανσερ ηταν αυτο.Τι ωραιο υποβρυχιο και περτικαλαδα απο χυμο βιοχυμ λιγο χυμο πολυ νερο για οικονομια.Σαπουναρια που δουλευαν σ’ολη την πολη και μυριζε η ποτασσα.Ενας εξυπνος μου ειχε πει οτι αυτο που κοχλαζει ετσι μοιαζει με τα καζανια της κολασεως,μικρη εγω τον πιστεψα,που να ξαναπατισω στο σαπου ναριο.Ολα αυτα με δενουν με το παρελθον σε καθε μου βημα ξεπεταγεται τσουπ εικονα και γελω μεσα μου και χαιρομαι που εχω αναμνησεις,Ποσο σκεπτομαι τους ανθρωπους που δεν εχουν ριζες???Μενει κενο παντα και δεν καλυπτεται με τιποτα.ΘΥμαμαι το σχολειο μου ηταν το τουρκικο κα ι επειδη εκεινα τα χρονια ηταν δυσκολα μας εδιναν στο σχολειο γαλα και κιτρινο τυρι,Το τυρι μ’αρεσε οχι ομως το γαλα.Γυριζοντας σπιτι καθε μερα ειχαμε κλαμματα.Αναμνησεις αλλα καλες αναμνησεις
Το αγαπημενο μου νησι ,η πατριδα μου,την οποια λατρευω για τααρωματα που αναδιδει απο τη γη της καιο αερας της ο θαλασσινος που μπλεκει με τι μυρωδιες της γης και δημιουργει κατι το διαφορετικο για μενα και το οσμιζομαι απο την ωρα που θα κατεβω απο το καραβι.
Ελευθερία... 