Φευγεις μηλο μου κοκκινο και μενα που μ’αφηνεις? παρεμε δροσερο νερο στο δρομο να με πινεις.
- Ολες τις πικρες τις ξεχνας οταν βρεθεις κοντα μου,
- μονο κοντα σου οταν βρεθω ξεχνω τα βασανα μου.
Δεν ειναι ο πλανητης μας τσιφλικι των ανθρωπω
που να τον υποταξουνε γυρευουνε τον τροπο.
Σκαβουνε μεσα στα σπλαχνα του ενεργεια γυρευουν
το μελλον της επομενης γενιας υπονομευουν.
Μολυνεται η ατμοσφαιρα και το νερο τελειωνει
ερχονται δυσκολοι καιροι το νεφος μας σκοτωνει.
Σκεφθειται οικολογικα δωσετε τον αγωνα
μην καταστρεψουνε την γη ετουτο τον αιωνα.