EΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΟ ΦΡΑΓΜΑ

Ξεκινωντας για το φραγμα,μαζι με τον γιο μου και τον ΖΗΚΟ.

Ενα εργο μεγαλης αξιας για ενα νομο ορεινο,με πετρα μα πολυ πετρα λες και ο θεος οταν εφτιαχνε την κρητη ξεχαστηκε και ολες τις πετρες τις εριξε στο νομο ρεθυμνου,χωρις πολλα νερα,και φτιαχνοντας αυτο το φραγμα γεμισε ο τοπος νερο.Οπου φτανει το ματι σου βλεπεις νερο μια τεχνιτη λιμνη που δεν εχει να ζηλεψει σε τιποτα απο τις φυσικες λιμνες.Και το θεαμα που αντικρυζεις φτανοντας ειναι τα δενδρα που εχουν μεινει μεσα στο νερο και με τις αντανακλασεις βλεπεις  ενα μαγευτικο περιβαλλον που τυφλα ναχει η ελβετια και ολες οι λιμνες της μαζι, ησυχια,παπιες να κολυμπουν μεσα στα νερα ,βατραχακια να πηδουν, ν’ακους το κρωξιμο τους το δειλινο και να λες θεε μου σε τι παραδεισο βρισκομαι,τα πουλια την ωρα του δειλινου κα πετουν για να παν να κουρνιασουν,και γαληνη , φυση , και να λες πως θα γυρισω στη πολη ?γιατι εμεις οι ανθρωποι ξεφυγαμε απο τη φυση και γιναμε δεσμιοι της τεχνολογιας και της μοναξιας των μεγαλουπολεων????Γιατι?

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΡΑΓΜΑ

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΡΑΓΜΑ ΠΟΤΑΜΩΝ

Η Διαδρομη μεσα στη φυση της κρητικης γης μεχρι το φραγμα ποταμων.

ΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ

ΤΟ ΘΕΑΜΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΛΙΜΝΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΦΡΑΓΜΑ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΤΑΜΩΝ

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Η ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ

Τρεις εβδομαδες εμειναν τελειωσανε τ’στεια μπαινουν στων ευρωεκλογων την τελικη ευθεια.

Ο Κωστας με τα περιττα κιλα ειναι εξαντλημενος τον Παπανδρεου ακολουθα πουναι φορμαρισμενος.

Πισω του τρεχουνε πολλοι κι αν δεν τους καλοφτανουν εχουν ελπιδες αρκετες την εκπληξη να κανουν.

Και πισω τους τρεχει ο λαος κουτσος και πειναλεος αλλα γελα καλυτερα λενε ο τελευταιος.!!!!!!!!!!!

 

ΑΠΟ ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Ο  ΤΥΡΟΚΟΜΟΣ

Τυροκομω και τη θωρω στο γαλα τη μορφη σου και νυχτοξημερωνεται η σκεψη μου μαζι σου.

Τυροκομω και ονειρα κανω για σε μεγαλα και εισ’αφορμη και μου ξυδια πολλες φορες το γαλα.

Στον ερωντα μας προσπαθω να βρω τη μεση λυση κι εισ’αφορμη πολλες φορες το γαλα και δεν πησει.

Πε μου το ναι και τα ωζα αλιμπερτα θ’αφησω και το τυρι μισοτιμης ντελογο θα πουλησω.!!!!!!!!!!!

 

απο Σημισακογιωργη ρεθεμνιωτικα νεα.

H ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ- ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

Γενοκτονία των Ποντίων. Τό άγνωστο ελληνικό ολοκαύτωμα

Η γενοκτονία των Ποντίων ( 1916 – 1923 ) με 353.000 νεκρούς αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας.
Το Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή, παρόλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη. Γιατί η ήττα του 1922, η “νέα τάξη πραγμάτων” που επικράτησε τότε, με την απόλυτη συνενοχή ολόκληρου του ελλαδικού πολιτικού κατεστημένου, περιόρισαν ουσιαστικά όχι μόνο τα γεωγραφικά όρια του ελληνισμού αλλά και τα διανοητικά. Ο περιορισμός των πνευματικών νεοελληνικών οριζόντων είχε άμεση αντανάκλαση στη ελλειματική ιστορική μνήμη των σύγχρονων Ελλήνων.
Τι εννούμε με τον όρο “γενοκτονία” ; Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. Πως και πότε διαπράχθηκε η γενοκτονία; Ο ποντιακός ελληνισμός, από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας ( 1461 ) γνώρισε συνεχείς διωγμούς, σφαγές, ξεριζωμούς και προσπάθειες για το βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό του, με αποκορύφωμα τη συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση – γενοκτονία του αιώνα μας.
Επτά χρόνια μετά την άλωση της Πόλης, οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Τραπεζούντα. Η οθωμανική κατάκτηση του μικρασιατικού Πόντου μπορεί να διαριθεί σε τρεις περιόδους.
Η πρώτη αρχίζει με την άλωση της Τραπεζούντας το 1461 και λήγει στα μέσα του 17ου αιώνα. Την περίοδο αυτή οι Τούρκοι κρατούν μάλλον ουδέτερη στάση κατά των Ελλήνων του Πόντου.
Η δεύτερη αρχίζει στα μέσα του 17ου αιώνα και λήγει με το τέλος του πρώτου ρωσοτουρκικού πολέμου. Χαρακτηρίζεται με τη θρησκευτική βία κατά των χριστιανικών πληθυσμών. Κατά την περίοδο αυτή πραγματοποιούνται οι ομαδικοί εξισλαμισμοί των ελληνικών πληθυσμών.
Η τελευταία περίοδος, που τελειώνει το 1922 υποδιαιρείται σε δύο υποπεριόδους. Η πρώτη αρχίζει με τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, το 1774. Χαρακτηρίζεται από τη συστηματική προσπάθεια των τοπικών αρχών να μην εφαρμόζουν προς όφελος των χριστιανώντους φιλελεύθερους νόμους. H δεύτερη υποπερίοδος αρχίζει το 1908 και χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη του τουρκικού εθνικισμού.
Από τους βαλκανικούς πολέμους και από τους επίσημους συμβούλους, των Γερμανών, οι Νεότουρκοι διδάχθηκαν ότι μονάχα με την εξαφάνιση των Ελλήνων και Αρμενίων θα έκαναν πατρίδα τους τη Μικρά Ασία. Οι διάφορες μορφές βίας δεν αρκούσαν για να φέρουν τον εκτουρκισμό.
Η απόφαση για την εξόντωσή τους πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε από το Μούσταφα Κεμάλ ( 1919 – 1923 ).
Το Νεοτουρκικό Κομιτάτο << Ένωση και Πρόοδος >> ιδρύθηκε το 1889. Στο συνέδριο τους, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1911 πάρθηκε η απόφαση, ότι η Μικρά Ασία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα. Η απόφαση αυτή καταδίκασε σε θάνατο διάφορες εθνότητες.
Οι Τούρκοι στον Πόντο άρχισαν με την επιστράτευση όλων από 15 έως 45 ετών και την αποστολή τους σε Τάγματα Εργασίας. Παράλληλα αμφισβήτησαν το δικαίωμα των Ελλήνων να ασκούν ελεύθερα τα επαγγέλματά τους και επί πλέον απαγόρευσαν τους μουσουλμάνους να εργάζονται επαγγελματικά με τους Έλληνες με την ποινή της τιμωρίας από τις στρατιωτικές Αρχές. Κατ΄ αρχάς οι άτακτες ορδές των Τούρκων επιτίθονταν στα απομονωμένα ελληνικά χωριά κλέβοντας, φονεύοντας, αρπάζοντας νέα κορίτσια, κακοποιώντας και καίγοντάς τα.
Οι διωγμοί των Ελλήνων του Πόντου. Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής ανάγκασε χιλιάδες Έλληνες των παραλίων της Μικρασίας να εγκαταλείψουν τις προαιώνιες εστίες τους και να μετοικήσουν με πολυήμερες εξοντωτικές πορείες.
Σύμφωνα με μια έκθεση της Ελληνικής Πρεσβείας, με ημερομηνία τον Ιούνιο του 1915 είναι γραμμένα τα εξής: << Οι εκτοπιζόμενοι από τα χωριά τους δεν είχαν δικαίωμα να πάρουν μαζί τους ούτε τα απολύτως αναγκαία. Γυμνοί και ξυπόλητοι, χωρίς τροφή και νερό, δερόμενοι και υβριζόμενοι, όσοι δεν εφονεύοντο οδηγούντο στα όρη από τους δημίους τους. Οι περισσότεροι απ’; αυτούς πέθαιναν κατά την πορεία από τα βασανιστήρια. Το τέρμα του ταξιδιού δεν σήμαινε και τέρμα των δεινών τους, γιατί οι βάρβαροι κάτοικοι των χωριών, τους παρελάμβαναν για να τους καταφέρουν το τελειωτικό πλήγμα … >>
Σκοπός των Τούρκων ήταν, με τους εκτοπισμούς, τις πυρπολίσεις των χωριών, τις λεηλασίες, να επιτύχουν την αλλοίωση του εθνολογικού χαρακτήρα των ελληνικών περιοχών και να καταφέρουν ευκολότερα των εκτουρκισμό εκείνων που θα απέμεναν.
Το τελικό πλήγμα. Το 1919 αρχίζει νέος διωγμός κατά των Ελλήνων από το κεμαλικό καθεστώς, πολύ πιο άγριος κι απάνθρωπος από τους προηγούμενους. Εκείνος ο διωγμός υπήρξε η χαριστική βολή για τον ποντιακό ελληνισμό.
Στις 19 Μαϊου, με την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα, αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Με τη βοήθεια μελών του Νεοτουρκικού Κομιτάτου συγκροτεί μυστική οργάνωση, τη Mutafai Milliye, κηρύσσει το μίσος εναντίον των Ελλήνων και σχεδιάζει την ολοκλήρωση της εξόντωσης του ποντιακού ελληνισμού. Αυτό που δεν πέτυχε το σουλτανικό καθεστώς στους πέντε αιώνες της τυραννικής διοίκησής του, το πέτυχε μέσα σε λίγα χρόνια ο Κεμάλ, εξόντωσε τον ελληνισμό του Πόντου και της Ιωνίας.
Η τρομοκρατία, τα εργατικά τάγματα, οι εξορίες, οι κρεμάλες, οι πυρπολήσεις των χωριών, οι βιασμοί, οι δολοφονίες ανάγκασαν τους Έλληνες του Πόντου να ανέβουν στα βουνά οργανώνοντας αντάρτικο για την προστασία του αμάχου πληθυσμού. Τα θύματα της γενοκτονίας θα ήταν πολύ περισσότερα, αν δεν υπήρχε το επικό και ακατάβλητο ποντιακό αντάρτικο.
Με την επικράτηση του Κεμάλ, οι διωγμοί συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση. Στήνονται στις πόλεις του Πόντου τα διαβόητα έκτακτα δικαστήρια ανεξαρτησίας, που καταδικάζουν και εκτελούν την ηγεσία του ποντιακού ελληνισμού. Το τέλος του Πόντου πλησιάζει. Οι φωνές λιγοστεύουν.
Η γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο υπήρξε το αποτέλεσμα της απόφασης των Τούρκων εθνικιστών για επίλυση του εθνικού προβλήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη φυσική εξαφάνιση των γηγενών εθνοτήτων.
Η μοίρα αυτή απετράπη με ένα εξαιρετικά οδυνηρό τρόπο: με τις; γενοκτονίες των χριστιανικών λαών, Ελλήνων και Αρμενίων, με την υποχρεωτική έξοδο όσων επιβίωσαν και με τη βίαιη τουρκοποίηση των μουσουλμανικών εθνοτήτων, όπως οι Κούρδοι, που συνέχισαν να παραμένουν στην τουρκική, πλέον, επικράτεια.
Οι Έλληνες στον Πόντο ανέρχονταν σε 700.000 άτομα την παραμονή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι το τέλος του 1923 είχαν εξοντωθεί 353.000 άτομα.

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΡΕΒΕΛΑΚΗ

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΡΕΒΕΛΑΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΧΡΟΝΑ  ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ.

Απο Τη Νομαρχιακη Αυτοδιοικηση, το Δημο Ρεθυμνησ, το Δημο Αρκαδιου, διοργανωνονται εορταστικες εκδηλωσεις  για τα 100 χρονια απο τη γεννηση Του Π, Πρεβελακη.

 

Ηφαιστειο 1965

Χρονικό μιας Πολιτείας, 1938.

Παντέρμη Κρήτη, 1945.

Το Δέντρο, 1948.

Η πρώτη λευτεριά, 1949.

Η πολιτεία, 1950.

Ο Ήλιος του θανάτου, 1959.

Η Κεφαλή της Μέδουσας, 1963.

Ο άρτος των αγγέλων, 1966.

Ο άγγελος στο πηγάδι, 1970.

Η αντίστροφη μέτρηση, 1974.

Στρατιώτες, 1928.

Η γυμνή ποίηση, 1939.

Η πιο γυμνή ποίηση, 1941.

Τα ποιήματα του π. Πρεβελάκη 1939-1945, 1969.

Ο νέος Ερωτόκριτος, 1973.

Ο μίμος, 1928.

Η μοναξιά, 1937.

Το ιερός σφάγιο, 1952.

Ο Λάζαρος, 1954.

Τα χέρια του ζωντανού θεού, 1955.

Το χέρι του σκοτωμένου, 1971.

Βιογραφικό σημείωμα:

Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης το 1909. Ήταν γόνος ιστορικής οικογένειας των Πρεβέληδων-Πρεβελάκηδων τα μέλη της οποίας υπήρξαν ονομαστοί ιερωμένοι, αγιογράφοι, δάσκαλοι, οπλαρχηγοί και μάρτυρες στον απελευθερωτικό αγώνα της Κρήτης στην προσπάθεια της να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό. Τελείωσε τις εγκύκλιες σπούδες του στο Ρέθυμνο και στα 1925 πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Φιλοσοφική σχολή όπου γνωρίστηκε με τον συμπατριώτη του Νίκο Καζαντζάκη. Την ίδια χρoνιά πήγε στο Παρίσι προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του. Εκεί ειδικεύτηκε στην ιστορία της τέχνης. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης του απένειμε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφίας για την πραγματεία του με θέμα το βίο και το έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου. Υπήρξε επί τέσσερα χρόνια διευθυντής της επιτροπής Καλών Τεχνών στο Υπουργείο Παιδείας. Στα 1939 εκλέχθηκε καθηγητής στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Ήταν μέλος της επιτροπής γραμμάτων και τεχνών του Υπουργείου Παιδείας (1957). Το 1978 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Πέθανε το 1986.

Τα κυριότερα έργα του Παντελή Πρεβελάκη είναι: Στρατιώτες (1928), Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (1930), Το χρονικό μιας πολιτείας (1938), Γυνμή ποίηση (1938), Η λυρική αγάπη (1938), Τ’ Αναστάσιμα (1938), O Γκρέκο στη Ρώμη (1941), Ο Θεοτοκόπουλος- Τα βιογραφικά (1942), Πάντερμη Κρήτη (1948), Ιερό σφαγείο (1952), Λάζαρος (1954), Ο ποιητής και το ποιήμα της Οδύσσειας (1958), Οι δρόμοι της δημιουργίας (1959), Ηφαίστειο (1965), Ατλαζένιο γοβάκι (1968) (μετάφραση από τα γαλλικά του έργου του Πωλ Κλωντέλ), Ο Άγγελος στο πηγάδι (1970), Το χέρι του σκοτωμένου (1971), Νέος Ερωτόκριτος (1973), Ερημίτες και αποσυνάγωγοι (1978).

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ—ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ Γ.ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ.

 

 

Τρανή κραυγή ακούστηκε από τον Ψηλορείτη,                           

Ξεσηκωθείτε Κρητικοί, πατήθηκε η Κρήτη.

Βάρβαροι από τον ουρανό γκρέμισαν τα χωριά σου

Τις πολιτείες κάψανε σκότωσαν τα παιδιά σου.

————-

 

Φωτιές ανάψανε παντού και τρέμει όλη η Κρήτη

από σεισμό που γίνεται με βόμβες και κανόνια

Να σηκωθείτε γρήγορα να πάτε στα λημέρια

αυτό προστάζω Σταυραετοί και μη αργοπορείτε.

 

————-

 

Αντάρτες στα λημέρια μου να ξαναζωντανέψουν

την ιστορία την τρανή του τόπου μας,

να δείξουν σ’ όλο το κόσμο, το ντουνιά

πως πολεμά η ΚΡΗΤΗ.

 

————-

 

Καινούργιο Αρκάδι να γενή σύσσωμο το νησί μας

κι άλλα ολοκαυτώματα παλικαριάς κι αντρείας

να δούνε όλοι οι βάρβαροι τη φλόγα που φωτίζει

των αντρειωμένων τις καρδιές, των Κρητικών τη δόξα.

 

————-

 

Πάνω σ΄αυτο το κάλεσμα του γέρο-Ψηλορείτη

ξεσηκώθηκαν οι αετοί ψηλά στα κορφοβούνια,

πήγαν ψηλά πολύ ψηλά στις Σφακιανές μαδάρες

και κάλεσαν τους Σφακιανούς τ’ άρματα για να πιάσουν.

 

————-

 

Αμέσως αντάρτες γέμισαν τα Κρητικά τα όρη

και πάλι εζωντάνεψεν της λευτεριάς η φλόγα,

πότε θα κάμη ξαστεριά έλεγαν το τραγούδι

με το ριζίτικο σκοπό.

 

————-

Οι βάρβαροι ξαφνιάστηκαν βλέπουν και δεν πιστεύουν.

άλλοι λαοί προσκύνησαν κι εδώ σ’ αυτό τον τόπο

ξεσηκώθηκαν οι μικροί να δείξουν στους μεγάλους

πως αποκτάται η ΛΕΥΤΕΡΙΑ.

 20 ΜΑΙΟΥ 1941 ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΕΦΟΔΟΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑΤΙΚΟ

ΕΡΜΗΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟ.

ΜΑΣ ΗΛΘΕ Ο ΖΗΚΟΣ

Σημερα πρωϊ πρωϊ κατεφθασε ο ΖΗΚΟΣ οχι οχι μην νομιζετε δεν ειναι ο μπακαλογατος, ουτε ο ποδοσσφαιριστης ενα επανιελ κυνηγιαρικο ,γλυκουλι κανελλι με βουλες.με ματι πανεξυπνο και αεικινητο.Αχ! αυτος ο γιος μου ο μεγαλος, τι θα τον κανω  ,τετοια αγαπη με τα σκυλια.  Αντε τωρα εχουμε ολοι ξετρελλαθει, σημερα ολη μερα ασχολουμαστε με τον ζηκο.Βεβαια ο ζηκος θα παει ρεθυμνο για να κυνηγησει λαγους με πετραχηλια.Λαγους δεν ξερω αν θα δουμε τωρα πετραχηλια παρ’οτι δεν εχουμε σχεσεις με παπαδες το βλεπω πιο ευκολο.