Σημερα 6-7-2010
Η αγωνια μας πηρε τελος ,βγηκαν επιτελους τ’αποτελεσματα, η προσπαθεια του Λευτερη καθως και η δικη μας αγωνια απο διπλα να συμπαραστεκομαστε και να ενθαρρυνουμε επιτελους δικαιωθηκαν.
Σημερα ο Λευτερακης μου το τριτο μου παιδι γινεται φοιτητης και ανοιγεται μπροστα του ο νεος δρομος για τη ζωη του και το μελλον. Ας ειναι γερο οπως και ολα τα παιδια του κοσμου.
Πριν 18 χρονια που τον γεννησα και μεγαλη στην ηλικια μια και ειχα και αλλους 2 γιους { γιατι ο λευτερης εχει διαφορα ηλικιας απο τον πρωτο ακριβως 18 χρονια} δεν πιστευα οτι θα κατορθωνα να τον μεγαλωσω , πολλες φορες φοβηθηκα και ελεγα ειμαι μεγαλη θα τον δω αυτον φοιτητη , φανταρο, γαμπρο.Ομως σημςερα πηρα τετοι κουραγιο και λεω ναι Ελευθερια ολα θα τα δεις.
Η ζωη σε πικρανε και πολυ αλλα σου εδωσε και χαρες, πολλες χαρες.
Εμεις ομως οι ανθρωποι ειμαστε τελικα αχαριστοι ζηταμε πολλα και δεν ευχαριστιωμαστε με το κυριωτερο αγαθο την ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ. Θυμαμαι ενα δασκαλο που ειχε ο γιος μου και ο οποιος ειχα την ατυχια να χασει τον ενατου γιο φοιτητη απο λευχαιμια, τον βρηκα στο δρομο και μου ειπε.Αμα ειναι καλα ο ανθρωπος και υγιεις ολα στη ζωη του γινονται και τα πετυχαινει αρκει να ζει.Ποσο δικιο Παναγιωτη Νικελλη καλε μου Δασκαλε που μου εστειλες ευχες για το παιδι Και συ ΕΛΕΝΗ ΓΟΥΛΑ η πρωτη δασκαλα του παιδιου μου που το πηρε με τοση αγαπη στην πρωτη ταξη μεχρι την τριτη και τον εκανε ν’αγαπαει το σχολειο και τα γραμματα, που χαρηκε διπλα για την επιτυχια του μαθητη της.
Τοση χαρα που εχω παρει σημερα.Θεε μου ευχαριστω .
Ελευθερία... 
