7 θανασιμες πληγες

Αναλογιζομαι τι μας επιφυλασει ακομη να δουμε και να ζησουμε σ’αυτον τον πλανητη,ειμαι συγκλονισμενη με τη δυστυχια των ανθρωπων στη μιαν μαρ και με τους δυναστες που εχουν αποφασισει να αφανισουν ολη τη χωρα.Δεν μοιραζουν τη βοηθεια ,αφηνουν τους ανθρωπους αβοηθητους τους υποχρεωνουν αν ειναι δυνατον και ενω ζουν εναν ολοθρο να πανε να ψηφισουν το νεο συνταγμα που υποσχεται βιον ανθοσπαρτον,πινουν μολυσμενο νερο και τουμπανιαζουν τα πτωματα μεσα στα νερα και ενω τους ειδοποιουν για νεο τυφωνα αυτοι χαμπαρι γιοκ.Στη κινα ενας τοσο μεγαλος σεισμος κατεστρεψε την επαρχια σετσουαν με χιλιαδες νεκρους, εμεις εδψ στη χωρα μας εχουμ παρει χαμπαρι για την φυση που μας κτυπαει εντονα το καμπανακι της καταστροφης?? Δεν νομιζω?Κανουμε ουρες στα πρατηρια βενζινης, αδειαζουμε τα σουπερ μαρκετ,εξακολουθουμε να παιρνουμε καταναλωτικα δανεια δια να παμε διακοπες, οι τοπικοι παραγοντες μας παροτρυνουν για πρασινο στις ταρατσες ενω δεν υπαρχει νερο να ποτιστουν,Μηπως ζουμε σε παραλογισμο???Μηπως πρεπει να θυμηθουμε παρ’οτι δεν ειμαι υπερμαχος της θρησκειας τα 7 δυστυχισμενα χρονια ?