Τρυγησαμε, ναι ναι οπως το ακουτε, κοψαμε τα σταφυλια , οχι εμεις , αλλλοι , εμεις με το βλεμμα μονο ειμασταν παροντες.Δυσκολη και κοπιαστικη δουλεια , αλλα εμεις θα γευθουμε τους κοπους των αλλων.Γλυκα ομορφα τσαμπακια εμπαιναν στα πλαστικα καφασια και οχι στα κοφινια οπως παλια, αλλα τι να κανουμε η προοδος…… μεταφερθηκαν στο πατητηρι και αρχισε το πατημα, οοοχι με τα ποδαρακια μας τα καθαρα !!!!!!!!!! με το μηχανημα που συνθλιβει τα σταφυλια και αρχιζει να τρεχει το νεκταρ των θεων.Παντως το πατητηρι ηταν παροδοσιακο, ο μουστος και αυτος γνησιος, αποθηκευτηκε να βρασει να μπει μετα στα βαρελια και μετα 40 μερες να μπει το ρακοκαζανο και να βγαλουν την ρακι.ΦΥΣΙΚΑ οπως γινεται παντα στη κρητη φαγαμε , το παραδοσιακο βραστο με πιλαφι ‘η και μακαρονια.Τυρια γραβιερες, καλτσουνακια, και πολλα αλλα δεν σας τα λεω γιατι θα τρεχουν τα σαλια σαςκαι δεν κανει, θα μου λερωσετε τα γραφομενα. ΑΝΤΕ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ μολις ανοιξει το πρωτο κρασοβαρελο.
ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΛΑΙΚΗ
ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΤΙΓΜΕΣ
| ΕΙΜΑΙ ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΡΗΤΙΚΟ, ΟΠΛΟ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΡΕΙΑΣ… |
Σύμβολο αντρείας, ενθύμημα παραδόσεων, διακοσμητικό αντικείμενο συναισθηματικής κυρίως αξίας, απαράμιλλο στοιχείο της σύγχρονης κρητικής φορεσιάς, το κρητικό μαχαίρι παραμένει μοναδικό στον κόσμο και κρατά άσβηστες τις μνήμες από τους αλλεπάλληλους αγώνες για την ελευθερία, τις επαναστάσεις ενάντια στους κατακτητές, από ήθη και έθιμα που χάνονται πίσω στους αιώνες
Πολλές είναι οι μαντινάδες και τα δημοτικά τραγούδια των περασμένων αιώνων που αποδεικνύουν ότι το περήφανο αυτό αγχέμαχο όπλο που στολίζει το ζωνάρι της παραδοσιακής κρητικής φορεσιάς είναι άρρηκτα δεμένο με την αρχέγονη παράδοση της «βασίλισσας της Μεσογείου». Μια βόλτα στα μαχαιράδικα του Ηρακλείου και των Χανίων δίνει μια γεύση από την περίτεχνη κατασκευή των μαχαιριών. Φωτιά, αμόνι, ατσάλι, σφυρί, πένσες και μακριοί βραχίονες, παράλληλα με τη δεξιοτεχνία του μαχαιροποιού, είναι τα απαραίτητα στοιχεία που εδώ και εκατοντάδες χρόνια δημιουργούν το περίφημο και διαβόητο κρητικό μαχαίρι, σύμβολο της αντρειοσύνης και της λεβεντιάς των Κρητικών μέχρι τα πέρατα του κόσμου.
Το σχήμα από τα νύχια των άγριων ζώων προσπάθησε να μιμηθεί ο άνθρωπος στην προσπάθειά του να κατασκευάσει ένα εργαλείο που να τον προστατεύει από τα θηρία και να τον βοηθάει να πιάνει την τροφή του. Και εγένετο… το μαχαίρι. Στο μουσείο του Ηρακλείου μάλιστα φυλάσσεται ένα αγαλματίδιο πολεμιστή από τη Σητεία, Μινωικής εποχής, οπλισμένου με μαχαίρι, το οποίο παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με τα σύγχρονα κρητικά μαχαίρια. Σύμφωνα, άλλωστε με την αρχαία ελληνική μυθολογία, τα αγχέμαχα όπλα και τα πολεμικά κράνη γεννήθηκαν στην Κρήτη, αφού εφευρέτες τους θεωρούνται οι Κουρήτες, ακόλουθοι του Δία, που κάλυπταν με το θόρυβο των όπλων τους κλαυθμούς του Ολύμπιου θεού, όταν ήταν βρέφος ακόμα, για να μη τον ακούσει ο πατέρας του, ο θεός Κρόνος, και τον σκοτώσει, καθώς φοβόταν ότι θα του αποσπάσει βίαια την εξουσία μεγαλώνοντας.
Γλυκερία Στόιου
το πλήρες άρθρο στο τεύχος 109 των ΣΤΙΓΜΩΝ
Ελευθερία... 