ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΨΥΧΗΣ

Μαννουλα μου δεν τα κανονισες καλα, ηταν αναγκη να με γεννησεις στις 15-12-1949,δεν με κρατουσες λιγες μερες ακομη να μπορω να πω και γω οτι ειμαι γεννημενη τη δεκαετια του 50 και οχι του 40 με τον πολεμο.Τσ.τσ.τσ….μου εχεις δημιουργησει τελικα (θεος σχωρεστ’ τη ψυχουλα της) μεγαλο!!!!!! ψυχολογικο προβλημα!!!!!!και οχι τιποτα αλλο αλλα μου εδωσες καλα γονιδια και οπου πω την ηλικια μου, μου λεν, μα δεν σου φαινεται!!!!Φυσικα και δεν μου φαινεται, χαζη ειμαι να το δειχνω. Τωρα θα μου πεις τι σ’επιασε  και θυμηθηκες την ημερομηνια και χρονολογια γεννησης σου, οχι δεν ειναι τυχαιο, εχω ενα σκοπο.Θελω ν’αναπολησω και να μοιραστω πιθανον με νεωτερους τι εχουν δει τα ματακια μας. 

Η γενια  μας ειναι τοσο γεματη,εχει δεχθει τοσες επιρροες,τετοια παγκοσμια γεγονοτα,που απορω πως τα αφομοιωσαμε και δεν παθαμε κανα τραλαλα,να γυρναμε εξω απο το δαφνι και να ζηταμε τσιγαρα για να ξεπερασουμε τον πονο μας.Σαν χθες μου φαινεται που γεννηθηκα στο Ρεθυμνο ,σ’ενα μαιευτηριο καλο για κεινη την εποχη ,παλι καλα που δεν με γεννησε στο σπιτι ,πανω σε κανα τραπεζι και να βλεπω τωρα τις ριζες αναποδα.

Ομως της μαμας μου δεν της αρεσε η κρητη, δεν ηταν και απο κει καταγωγη ,απο μπαμπα, εκεινη ηταν Λαρισαια γεννημα θρεμα, καραγκουνα,με τη λαρισαϊκη προφορα της, πληθωρικη ομορφη,δεν την χωρουσε  το ρεθυμνο,οποτε σου λεει θα παμε ΑΘΗΝΑ ,μια και δυο τσουπ στην πρωτευουσα του ελληνικου κρατους,και που θα μεινουμε???ιδου μια ερωτηση , μα που αλλου στο κεντρο της αθηνας ,μηπως ειχε και τιποτ’αλλο ενα μεγαλο χωριο ηταν η πρωτευουσα με χωματοδρομους.

Εγκατασταθηκαμε λοιπον στο ιστορικο τριγωνο ,ομονοια ,πλατ. κουμουνδουρου,μεταξουργειο. Ειχαμε ενα παλιο αθηναϊκο διπατο σπιτι απο αυτα που τα εφαγε η αντιπαροχη και εγιναν οι κακογουστες πολυκατοικιες,της μεταπολεμικης εποχης.Α!!!!! ηταν ωραιο το σπιτι, εσωτερικη αυλη, χαγιατι με τζαμαρια ,πλυσταριο στην αυλη που ενα καζανι εβραζε και ζεσταινε νερο για ολες τις αναγκες της οικογενειας ,και μενα να κανω ματι οταν εκανε μπανιο η μανα μου για να δω πως ειναι οι μεγαλες γυναικες, και πολλα δωματια μεγαλα ψηλοταβανα. Το σπιτι δε γωνιακο Λεωνιδου και Ιασονος γωνια, δεν μπορω να πω ,αργοτερα μαζευτηκαν ολα τα πουταναρια της αθηνας εκει, ειχαμε πηξει στις μπεμπες και μπουμπουδες ,με κατι νταβατζηδες να κατι θηρια αντρες που μαζευαν τις εισπραξεις. Ασε ολες ειχαν πονεμενες ιστοριες,ολες απο χωρια και……απειρες. Δεν ξεραν τιποτα για το φονο…..στη διαδρομη τα εμαθαν.

Οι δρομοι στην αθηνα τοτε εκτος ομονοιας και συνταγματος χωματοδρομοι ,εμεις τα παιδια παιζαμε στους δρομους χωρις πολλες απαιτησεις κατι στακαμαν,κρυφτο,κυνηγητο και επειδη κρυβομασταν μεσα σε αυλες  και ενοχλουσαμε μας καταβρεχαν.

Καθε πρωϊ περνουσε ο γαλατας, ειχε ενα μεγαλο ξυλινο κονταρι περασμενο στον ωμο του και απο τις δυο μεριες κρεμονταν κατι τσιγκινα γεματα γαλα και ενα μικρο κατσαρολακι μας γεμιζε τις γαβαθες που ειχαμε εξω απο τις πορτες μας. Περνουσε και ο μαναβης με το γαϊδαρο και με τα κοφινια δεξια και αριστερα στο σαμαρι, γεματα λαχανικα εποχης, ο ψαρας,με ενα μεγαλο πλατυ καλαθι στερρεωμενο στο κεφαλι του σ’ενα στρογγυλο αγνωστου κατασκευης για μενα ενδιαμεσα κεφαλιου και καλαθιου,γεματο ψαρια με λιγο παγο και σκεπασμενα με τσουβαλι, βλεπεται ηταν το μονωτικο της εποχης, ειχε μεγαλη περασι το τσουβαλι,ο γανωτης που στιλβωνε τα μαχαιροπηρουνα που τρωγαμε μια και τοτε δεν υπηρχαν τ’ανοιξειδωτα,ενας αλλο που γυαλιζε τα χαλκινα ταψια και κατσαρολες, αυτον δεν θυμαμαι πως τον ελεγαν,  ο καρεκλας που εφτιαχνε τις ψαθες στις καρεκλες, ο παπλωματας  που ερχοταν στο σπιτι καθοταν κατω ανοιγε το παπλωμα και το στρωμα  εβγαζε τα μαλλια και τα μπαμπακια δεν ειχαμε κοκοφοινικα τοτε, τ’αεριζε  τα εξανε, και μετα ξανα μεσα και ραψιμο.Ο ακονιστης μ’ενα τροχο απο σμυριδα που ακονιζε τα μαχαιρια, ολα κατ’οικον δεν πηγαιναμε τοτε στα μαγαζια,που δεν υπηρχαν,και φυσικα τα χριστουγεννα και την πρωτοχρονια γεμιζε η ΑΘΗΝΑ γαλλοπουλες, μ’ενα κονταρι μακρυ ξυλινο ο εμπορας γυρνουσε τις γειτονιες και διαλαλλουσε το εμπορευμα, εκεινη την ωρα δε την εσφαζε και την επαιρνες, τωρα μετα απο τοσο ποδαροδρομο αν εβραζε η γαλλοπουλα αυτο ειναι αλλου παπα ευαγγελια.

Ψυγεια δεν ειχαμε ,κατι παγου ,και τον παγο παλι στο τσουβαλι τον τυλιγαμε για να μην λιωνει ευκολα.Παντως η μαμα μου ηθελε να με ταϊζει γιατι ημουν αδυνατη και θεριζε τοτε η αδενοπαθεια, λογικη λοιπον εκεινης της εποχης ,επαιρνε το πιατο και περναμε τους δρομους, εγω με τη μπουκια στο στομα και κεινη φαε……ξεκινουσαμε απο μεταξουργιο και φταναμε στο ΘΗΣΕΙΟ, οτι ετρωγα το καταναλωνα με το περπατημα.ΟΜΩς ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΕΤΡΩΓΑ ΟΛΟ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΜΟΥ. 

Τα χρονια διαδεχονταν το ενα τ’αλλο, πηγαμε και δημοτικο σε κατι αθλια παλια σπιτια, αντε και γυμνασιο και λυκειο , οι δε εξελιξεις ραγδαιες.Απο το ραδιοφωνο που λιγα σπιτια ειχαν, περασαμε  μετα απο πολλα χρονια στην ασπρομαυρη τηλεοραση που οποιος την ειχε ηταν διακεκριμμενος πολιτης ,και ολη η γειτονια μαζευοταν στο σπιτι τους να δουν μια Ιταλιδα ουτε που θυμαμαι πως την ελαγαν, ειναι και το αλτσχαϊμερ, ηθελαν δεν ηθελαν οι ανθρωποι ειχαν ρεβεγιον καθε βραδυ.,Πηραμε σιγα σιγα ολοι τηλεορασεις, ψυγεια και κουζινες ηλεκτρικα,αυτοκινητο για τις επισημες μερες και βαζαμε ολο το σοϊ μεσα για εκδρομη στη Λουτσα ,στο Καβουρι,Λουτροπυργο, και αρχισαν και τα μπανια του λαου με τα πουλμαν ε! τοτε γυρισαμε ολες τις ακτες της αττικης.Γεωγραφηθηκαμε για τα καλα.

Και περναν τα χρονια και η γενια μας βομβαρδιζεται ,δεν τα χωραει ο νους σου,αυτοκινητα, αεροπλανα για τους πολλους και οχι για την ελιτ,καραβια συγχρονα,πυραυλους που πηγαν στο φεγγαρι, παρακολουθουσαμε ολοι την πρωτη αποστολη στο φεγγαρι με δεος, μια και παλια το ειχαμε δαιμονοποιησει ,και το κοιταγαμε τις εκλειψεις ηλιου και φεγγαριου με γυαλι μαυρισμενο απο την καπνα.,Και συνεχιζεται να δεχεται νεα πραγματα και να τα αφομοιωνει η γενια μας και να συμμετεχει και ν’απορουν οι νεωτεροι για ορισμενα που δυσκολευομαστε να τα καταννοησουμε. Αλλα οι νεωτερες γενιες δεν περασαν απο το γαϊδαρο στο διαστημοπλοιο,  ετσι ξαφνικα σαν εμας ,τα βρηκαν ετοιμα και τα δεχθηκαν.Δεν ξερω ομως τελικα αν ειμαστε ευτυχισμενοι αν ειναι ευτυχισμενα τα παιδια μας και οι μετεπειτα με ολα αυτα.Η ιστορια θα μας απαντησει. Παντως η μοναξια μας απαντα καθε μερα……..